Campolongo
Análise dos edificios que se atopan neste espazo.
Análise dos edificios que se atopan neste espazo.
Campolongo é un barrio en plena transformación,
como o conxunto de Pontevedra. Hoxe está ubicado en pleno centro da cidade.
Aquí tiveron lugar grandes e pequenas accións que van dende o convenio para
urbanizar todo o espazo que ocupaba o vello cuartel ou a recuperación da canle
do río Gafos, ata as melloras nos
xardíns, na mobilidade, na recuperación de pequenos espazos, nas
infraestruturas, así como os plans de extensión da cidade cara a Mollabao ou
cara á Avenida de Vigo.
Este barrio figura no arquivo local
do censo de Galicia que foi construido
na fecha de 1961-01-01. Só se encontrou un promotor desta
zona de Pontevedra, o Ministerio de Vivenda ou Plan Nacional da Vivenda .
O funcionalismo
xorde e
desenrólase entre 1920 e 1930
como unha antítese do art noveau , é unha
tendencia da arquitectura racionalista moderna que se viu influenciada polo neoplasticismo e o cubismo.
O
seu principio básico é a adaptación da
forma á función (rexeita o ornamento). O funcionalismo é un sistema constructivo que está de
acordo coas esixencias económicas e técnicas para lograr un resultado
artístico.
O
funcionalismo é o movemento moderno e unha nova linguaxe que garantiza unha
mellor eficiencia na producción de soportes para o consumo masivo, adecuándose
ás esixencias económicas.
Movemento moderno: movemento arquitectónico de principios do século xx que consideraba á razón e á funcionalidad como os únicos organizadores válidos dos espacios humanos. Formou parte dos movementos de vanguardia. A súa figura máis representativa foi Le Corbusier que busca a unión do útil co belo.
Movemento moderno: movemento arquitectónico de principios do século xx que consideraba á razón e á funcionalidad como os únicos organizadores válidos dos espacios humanos. Formou parte dos movementos de vanguardia. A súa figura máis representativa foi Le Corbusier que busca a unión do útil co belo.
Uns dos puntos ou detalles máis
importantes de este novo modelo de arquitectura son:
-Un deseño funcional
-A simplificación das estruturas
arquitectónicas
-O uso de líneas ortogonais e de volúmes
xeométricos
-A utilización do aceiro de
formigón armado
- O emprego de pilotes o pilotis (un
soporte cilíndrico que utiliza como elemento de sostén) e que eleva a vivienda
principal do solo deixando libre o piso inferior para o garaxe.
-A planta libre, para colocar os tabiques
con independencia dos piares e poder facer a distribución ao gusto do cliente.
-A fachada libre, para abrir ocos son as limitacións dos muros de
carga.
-A ventana corrida (ventana cinta), para levar a luz a todos os
rincóns, que discurre ao largo da súa planta principal.
-A cuberta-xardín, deseñada plana e con plantas, para gozar das vistas e dunha natureza domesticada.
O barrio de
Campolongo pódese introducir neste tipo de arquitectura debido ao diseño de
bloque aberto que
presesenta numerosas zonas axardinadas e o uso de formas xeométricas sinxelas,
a utilización de acero e formigón e unha destacable fachada libre, en cada un
dos immobeis do barrio podese observar a lo menos algún dos puntos xa ditos
anteriormente coma a fachada libre en todos , zonas axardinadas e o uso de
formas xeométricas sinxelas:
Comercios
Algúns baixos dos
edificios están destinados a uso comercial ou administrativo.
Pero son escasos. A maioría dos edificios están
destinados ao uso residencial. Estes son algúns dos comercios
Agora mesmo non hai ningún piso en rehabilitación , aínda
que algún o precisaría dado o mal estado dalgunhas fachadas
A pesar disto Campolongo é un barrio con boa imaxe, espazos
verdes e parques e paseos:
IGREXA DE SÁN JOSÉ
A igrexa parroquial sitúase no parque e xardíns de Campolongo, en cuxo redor atopamos as piscinas municipais e as canchas deportivas. A igrexa de San José está edificada sobre unha base de bonitos soportales, tan típicos na parte antiga da cidade (como por exemplo na praza da Ferrería). Chaman a atención as dúas torres que se elevan hacia o ceo en forma circular.
Igrexa de San Xosé |
PAZO DE LEIS
O predio do Pazo
de Campolongo era propiedade dos Marqueses de Leis, que eran unha das familias
máis destacadas de Pontevedra e que posuían, ademais, outras edificacións
importantes na praza do Teucro e San Xosé. O pazo estendíase ó longo de todo o
que hoxe en día é o polígono de Campolongo, bordeando o río dos Gafos.
A historia do
edificio cambiou cando no 1943 a familia Leis decidiu alugalo á Delegación
Provincial de Xuventudes. O pazo contaba con torre adosada e alameda, pombal e
capela, formando un ángulo recto co resto do edificio.
Comezados os
sesenta, coa actual urbanización de Campolongo en estado incipiente, o Pazo foi
trasladado a Madrid, pedra a pedra, como pabellón de Pontevedra na Feria do
Campo, que se celebraría na capital de España ata inicios dos setenta. Desde
entón o Pazo, ou que queda del, pasou por varias fases, primeriro plantouse un
eucaliptal e nos últimos anos albergou
un restaurante co "enxebre" nome de "A Casiña".
Pero o nome do Pazo de Campolongo e a súa vinculación con el mundo del deporte non caerían no esquecemento, porque as súas pistas deportivas se convertéranse xa a medidos do século XX na cuna de algúns dos mellores deportistas da época.
Pazo de Paco de Leis |
VIVENDAS
PARA MILITARES
Este bloque de
vivendas foi unha obra do arquitecto Xosé Bar Bóo, en Campolongo, un barrio de
Pontevedra no ano 1965.
As tres funcións principais da vivenda están
concentradas en espazos claramente definidos: zona de estancia familiar e zona
de servizos, a ámbolos lados da entrada, e zona de dormitorios ao fondo, no
lugar máis recóndito e oposto ao acceso. Dormitorio de servizo está separado
dos demais dormitorios e situado inmediato ao aso e cociña, pero totalmente
independente de esta para que poida ser utilizado, como esixía o programa. Sen
ningunha dificultade como dormitorio de fillos, ou calquera outro destino. Así
como as zonas de dormitorios e servizos teñen unha configuración interna fixa
para proporcionar a adecuada peculiaridade e intimidade de funcións, a da zona
de estancia familiar é modificable para que, libremente, o equilibrio determine
a súa máis idónea forma de uso. Dous xogos de portas corredoiras ortogonais
entre si articulan estes espazos. A través dun moble divisor de portas
corredoiras facilitouse, tamén, o servizo directo dende a cociña ao comedor.
Debemos citar as fontes que nos permitiron redactar estes parágrafos.
ResponderEliminar